1905 -
Leipzig
: Wunderlich
- Autor: Jochen, Max
- Sammlung: Geographieschulbuecher Kaiserreich
- Schulbuchtyp (WdK): Hilfsbuch
- Schultypen (WdK): Niedere Lehranstalten
- Schultypen Allgemein (WdK): Niedere Lehranstalten
- Inhalt Raum/Thema: Heimatkunde
- Geschlecht (WdK): koedukativ
109
braucht mar de Husn nett nazeschla. Un die grüßn, schien Heiser,
die Hamm merschtens drei- un viermal Fanstr ibraananner. Un wos
fier Fanstr! Manche sei sei bolle su grüß wie ä Scheitur. Dos
aane Haus is fei lank und hoot aa enne Uhr, un Polezeier mit
Schacko und weißn Handsching laafn raus un nei. Dos is 'is Rot-
haus. Drnam stieht ä ganz altmodisches Gebei mit'n klenn Torm
un 'n Giebt nach'n Mark zu, dos haaßt's Gewandhaus- do drinne
is 'is Zwicksche Theatr. Gengiber, wu de Leipzgr Stroß un de
Burkstroß anfange, sitzt ä grußer Maa öffn Stuhl un hoot'n Kopp
in de Hand gestemmt,- mar denkt, er schleeft. Dr Stuhl stieht öffn
grüßn, viereckettn Marmorstaa, do stieht draa: Robert Schumann.
2. Js'n do ä Grob?
1. Na, das is ä Denkmol. Dar Schumann is in Zwicke geburn un
hoot schiene Liedr gemacht,- de Leit saatn, er wäre Kumbenist gewasn.
Sei Geburtshaus is net weit drvaa un stieht aa an Mark. S'is
enn ollts Eckhaus, do sieht mar senn Kopp an dr Wand wie öffn
Galdstick.
Awr nach wos ho iech g'sah! Dort, wu de Burkstroß lusgieht,
stieht ä Haus mit enner Tafl, do drauf sei die Wort: „Hier wohnte
vr. Martin Luther vom 28. April bis 3. Mai 1522."
2. Wos? Luthr hoot in Zwicke gewuhnt? Wie is denn dar off Zwicke
kumme?
1. Dos wäß iech aa net.
Nochert sei mar in de Wilhelmstroß. Dort wollt mei Muttr
wos kaufen,- 's hoot awr fei lang gedauert, eh mar in 'dann Lodn
käme. Iech kunnt miech gar net soot sah an dann schinn Sachn, die
in dann grüßn Fanstrn ausgestellt sei. Do gobs Geschiech de Hill
un de Fill, Hiet, Mitzn, un dos viele Zuckr- un Schokeladnzeik. Do
is mar 's Wassr im Maul zammgeloffn, un wemmer mei Muttr
nett ä Dietl gekauft hett, iech glaab, iech stand heit nach dort.-
Wie mei Muttr ihre Sach versorgt hett, sei mar de Wilhelmstroß
no uffn Wilhelmplatz gange. Do kam mar bei enn Loodn vorbei,
do hinge Hersch un Reh, Hoosn un tuts Buglviech drinne.
Off'n Wilhelmplatz sooch iech wiedr ä Dänkmool. Do stieht ä
grußer Maa uff'n — na, wie saat unner Lährer glei? — uff'n
Pustament aus puliertn Schtee. Un imme Rink is enne starke Keet.
Der Maa stieht stolz do, de linke Hand stemmt 'r uffn Sabl, grüße
Kanonestiefln hot 'r aa, un uff'n Kopp is ä Schacko. Dann Maa
kennst'e aa! 's is unner Bismarck. Dann mußt 'r mol asäh, mar
denkt merklich, er labbt.
2. Hoot denn dr Bismarck net qerietn?
1. Gä!
Dorch de Marienstroß kam mar uffn Marienplatz. Dort is de
Marienkerch. Dos is dr fei ä Bau! Do ziehste 's Mitzl roo! Der
Torm hoot sei enne Hech! Un 's Dach sieht ganz grie aus.