Anfrage in Hauptansicht öffnen

Dokumente für Auswahl

Sortiert nach: Relevanz zur Anfrage

1. Zeittafeln der Deutschen Geschichte im Mittelalter von der Gründung des fränkischen Reichs bis zum Ausgang der Hohenstaufen mit durchgängiger Erläuterung aus den Quellen - S. 97

1881 - Halle a.S. : Buchh. des Waisenhauses
Das deutsche Reich an der Spitze des Abendlandes 919—1254. 97 1155 1155 Richter, roncalischen Ebene, zu dem sich die Consuln der lombardischen Städte einfinden. Beginn der Feindseligkeiten mit Mailand, gegen dessen Uebergriffe Como, Lodi u. a. Klage erheben. Nach langwieriger Belagerung Einnahme und Zerstörung des mit Mailand verbündeten Tortona. Krönung Friedrichs zu Pavia. — Papst Hadrian Iv. (1154 — 1159) ruft Friedrichs Hülfe gegen dinem prorumpant, singulis paene annis variantur. Ex quo fit, nt tota illa terra intra civitates ferme divisa, singulae ad commanendum secum diocesanos compulerint, vixque — aliquis nobilis — inveniri queat, qui civitatis suae non sequatur imperium. — Ut etiam ad comprimendos vicinos materia non careat, inferioris conditionis iuvenes vel quoslibet contemptibilium etiam mechanicarum artium opifices, quos ceterae gentes ab honestioribus et liberioribus studiis tanquam pestem propellunt, ad militiae cingulum — vel dignitatum gradus assumere non dedignantur. Ex quo factum est, ut ceteris orbis civitatibus divitiis et potentia praeemineant. Iuvantur ad hoc non solum — morum suorum industria, sed et principum in Transalpinis manere assuetorum absentia. (Auch Friedrich schreibt an Otto v. Freising: propter longam absentiam imperatorum ad insolentiam declinaverat (scii. Longobardia) et suis confisa viribus aliquantum rebellare coeperat.) — Nam principem — vix aut numquam reverenter suscipiunt — nisi eius multi militis adstipulatione coacti sentiant auctoritatem. — Inter ceteras eiusdem gentis civita- tes Mediolanum primatum nunc obtinet —. Haec non solum ex sui magnitudine virorumque fortium copia, verum etiam ex hoc, quod duas vicinas civitates — Cumam (Como) et Laudam (Lodi), ditioni suae adiecit, aliis civitatibus celebrior habetur. Porro, ut in rebus caducis ex arridentis fortunae blandimento fieri solet, secundis rebus elata in tantam elationis extumuit audaciam, ut non solum vicinos quosque infestare non refugiat, sed et ipsius principis maiestatem non reformidando eius ausa fuerit incurrere recenter offensam. Igitur rege apud Koncalias — sedente et ex principum ac de universis paene civitatibus consulum seu maio- rum conventu curiam celebrante, diversa hinc inde diversis ex querimoniis emersere negotia. Inter quae Gwillehel- mus marchio de Monte Ferrato vir nobilis et magnus et qui paene solus ex Italiae baronibus civitatum effugere potuit imperium, simul et Astensis episcopus, gravem uterque super Astensium, alter, i. e. marchio, super oppidanorum Kairae (Chieri östl. von Turin) conquestionem facientes insolentia. — Aderant etiam Cumanorum seu (== et) Lau- densium consules de attritionis suae diutina miseria lacrimabilem super Mediolanensium superbia facientes queri- moniam. — Fridericus ergo — a Roncaliis copias ducens, in territorio Mediolanensium castra posuit. Er war zornig auf die Mailänder, quod non solum civitates quas destruxerant, reaedificari pati nollent, quia etiam ad iniquitatis illorum assensum ipsius animum pecunia inclinare ac corrumpere satagebant. Doch beschränkte er sich zunächst auf die Zerstörung kleinerer Orte im Mailändischen. Nach der Zerstörung von Chieri und Asti schritt Friedrich zur Belagerung von Tortona. 0. Fr. Gr. П, 16: Fuit — civitas Terdona, natura et arte munita, Mediolanensibus amica, ipsis quoque contra Papienses foedere iuncta. Igitur Papiensibus conquerentibus plus a Terdona se quam a Mediolano molestari —, iussa est a principe a Mediolani contubernio recedere Papiaeque sociari. Auf ihre Weigerung traf sie die Acht. Die Belagerung begann 13. Febr. Die von Mailand unterstützte Stadt leistete den tapfersten Widerstand und ergab sich erst im April, durch Hunger genötigt. Sie wurde völlig zerstört. Ausführliche Beschreibung 0. F. Ii, 16 — 20. Peracta victoria, rex a Papien- sibus — invitatus, ibique (17. April) — in ecclesia sancti Michahelis, ubi antiquum regum Longobardorum palatium fuit, — coronatur. — Inde per Placentiam transiens — transcenso Apennino citeriorem Italiam — perlustrat. Illic Pisanos, viros in insulis et transmarinis regionibus potentes, obvios habuit eisque ut naves contra Gwillehelmum Siculum armarent, in mandatis dedit. Rex ad Urbem tendens, circa Viterbium castra metatur. Quo — Adrianus — cum cardinalibus suis veniens ex debito officii sui honorifice suscipitur (Gemeint ist wol das Steigbügelhalten, welches F. anfangs verweigerte; aber 2 Tage darauf verstand er sich dazu. Eine römische Quelle bei Jaffé R. P.: Tertio itaque die movit — exercitum. Ibique d. papa appropinquante tentorio suo, imperator per aliam viam obviam veniens, descendit, eo viso, de equo et officium stratoris implevit et streugam ipsius tenuit et tunc primo eum ad osculum d. papa recepit. Genaueres gibt die Yita Hadriani des Boso bei Watterich Ii, 325 ff.) gravique adversus populum suum conquestione utens, reverenter auditus est. Praedictus enim populus, ex quo senatorum ordinem reno- vare studuit, multis malis pontifices suos affligere — non formidavit. Accessit — quod Arnoldus quidam Brixien- sis — Urbem ingressus — innumeram — seduxit multitudinem. Amoldns iste ex Italia civitate Brixia oriundus Petrum Abailardum olim praeceptorem habuerat, vir quidem naturae non hebetis, plus tamen illorum verborum pro- fluvio quam sententiarum pondere copiosus. (Die Geschichte Eugens Hi, die sog. Hist, pontif. Ss. Xx, 537. c. 31: Ingenio perspicax —, facundus eloquio et contemptus mundi vehemens praedicator. — Dicebat quae Christiano- rum legi concordant plurimum et a vita quam plurimum dissonant. Episcopis non parcebat ob avaritiam et turpem quaestum — et quia ecclesiam dei in sanguinibus aedificare nituntur.) — Is a studio a Galliis in Italiam revertens — dicebat —, nec clericos proprietatem, nec episcopos regalia, nec monachos possessiones habentes aliqua ratione salvari posse; cuncta haec principis esse, ab eiusque beneficientia in usum tantum laicorum cedere oportere. Praeter haec de sacramento altaris, baptismo parvulorum non sane dicitur sensisse. Wegen solcher Lehren wurde er vom Bischof von Brescia verklagt, und Papst Innocenz verbot ihm 1139 das Predigen. Ita homo ille de Italia fugiens — in oppido Alemaniae Turego (Zürich) officium doctoris assumens perniciosum dogma Zeittafeln. 13
   bis 1 von 1
1 Seiten  
CSV-Datei Exportieren: von 1 Ergebnissen - Start bei:
Normalisierte Texte aller aktuellen Treffer